کتاب قصه ای از امام رضا (ع) فرشته گفت اثر فاطمه قدیانی انتشارات برف

بنده ی خدا بلند شد و به راه افتاد.
اوّلين چيزي كه سر راهش قرار گرفت، يك كوه بود.
يك كوه سياه، بلند و با عظمت.

بنده ی خدا حيرت‌زده شد.
از خود پرسيد:
«آيا خدا مرا به خوردن اين كوه سياه و بلند فرمان داده است؟
اين را كه نمي‌شود خورد.»

امّا بعد خودش جواب خودش را داد:
«بنده را چه به چون و چرا؟
اين خدايي كه من مي‌شناسم هيچ وقت از بنده‌اش كار غيرممكن نمي‌خواهد.»

بنده ی خدا تصميم گرفت به طرف كوه برود و آن را بخورد.
امّا هر قدم كه به كوه نزديك‌تر مي‌شد كوه كمي كوچك مي‌شد و از عظمت آن كاسته مي‌گرديد.
اين موضوع مايه ی اميدواري او شد.

بنده ی خدا رفت و رفت و رفت، تا جايي كه كوه در برابر او به اندازه ی يك لقمه شد.
آن لقمه را برداشت و به دهان گذاشت.
كوه آن قدر خوش مزه بود كه بنده ی خدا به ياد نمي‌آورد در تمام عمرش، لقمه‌اي به آن
خوش مزگي خورده باشد.

برای خواندن ادامه این داستان قشنگ کتاب قصه هایی از امام رضا (ع) فرشته گفت… را می توانی بخری…