ماه از کتان رقص تو افتاده بر زمینرقصا...! امان نمی دهدم عشق این چنینشک...
ماه از کتان رقص تو افتاده بر زمینرقصا…! امان نمی دهدم عشق این چنینشکل پرنده در کفن باد خوش تر استچندان که سمت مشکل من زیر بوسه هاتآن سان که خون زخمی ما توی آستینانگار از تردد غمگین این قلمبر صفحه های باز تو زاییده می شویانگار پاپتی شده ام در گوزن هامویت به خواب هام بلوط تنک زدهرقصا..! غمی به آخر این شعر نوک زده…
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.