کتاب در ستایش چرب زبانی

بدون چرب زبانی کجا خواهیم بود؟ هابز آن را وظیفه ای شرافتمندانه می دانس...

بدون چرب زبانی کجا خواهیم بود؟ هابز آن را وظیفه ای شرافتمندانه می دانست و مردیت آن را «بهترین هنرها» نامید. اسکندر مقدونی آن را به عنوان سیاست امپراتوری‌اش به کار برد. سزار و کلئوپاترا در آن استاد بودند. و ناپلئون آن را مانند آب نبات بلعید. اما چرب زبانی دشمنان تاثیرگذاری هم دارد. سیسرو چاپلوسی را «کنیز شرارت» نامید و تاسیتوس آن را با سم مقایسه کرد…