کتاب روی بال پروانه ...
“وقتی تردید از شب میگذرد و طغیان ناامیدی را به جلو میراند پروانهای بال و پر ریخته رؤیاهایم را از عشق سیراب خواهد كرد” آدم باید ته دلش مطمئن بشود که از خدا چه میخواهد، تا اگر به خواستهاش رسید، پشیمان نشود. هر کسی آرزوهایش را دوست دارد و با آن زنده است، پس چرا باید آرزوی عوضی بکند؟ اعتراف میكنم، تجارب تلخ و شیرین زندگی معنی این جمله را به تلخی به من آموخت. انگار همین دیروز بود. کلاس ادبیات فارسی پشت سر هم دهن دره…